Ooit in ‘t Land van Ooit

Ooit in een land hier heel ver vandaan boezemde het leger ontzag in en oogstte bewondering. Waarheen het ook marcheerde, het kwam, zag en overwon. De trots van de natie met het vaandel en de trom. Maar nu is het leger gemaltraiteerd en roepen ze nog slechts gevoelens van melancholie en medelijden op. Niet de slagvaardigheid van een sterke tegenstander bracht de soldaten in deze deplorabele toestand. Het was niet de wraak van Nemesis die hen trof maar de onverschilligheid van hun gouvernement. Veel erger dan te sterven op het slagveld is nu hun lot om afbladderend af te wachten tot al hun kleur verloren is en ze roemloos ten onder gaan.