Capitein ter zee

O Captain! My Captain!

O Captain! My Captain! our fearful trip is done;

The ship has weather'd every rack, the prize we sought is won;

The port is near, the bells I hear, the people all exulting,

While follow eyes the steady keel, the vessel grim and daring:

But O heart! heart! heart!

O the bleeding drops of red,

Where on the deck my Captain lies,

Fallen cold and dead.

Walt Whitman, 1865

Zeekapitein Jacob Carpentier overleed in 1829 te Vianen en werd toen bijgezet in het keldergraf op de begraafplaats op de Sparrendreef in Vianen. Aan het hoofd van het Carpentier’s graf is toen een rode beuk geplant die nu de bijnaam “Capitein ter zee” draagt. De Fagus sylvatica purpurea heeft na 191 jaar het graf met z’n wortels omarmd. Met z’n omtrek van 7,21 meter en 22 meter hoogte is de rode reus een indrukwekkende grafbewaker.